سپتیک تانک

مخزن سپتیک

مخزن سپتیک در واقع یک مخزن ته نشینی کوچک است که در اثر زمان ماند طولانی، فاضلاب در آن تحت تاثیر باکتری های بی هوازی تجزیه می گردد و مقداری از مواد معلق آن نیز ته نشین می شود. سر پوشیده نمودن مخزن برای جلوگیری از مزاحمت بوی نامطبوع است و در کاهش آلودگی و مواد آلی به عنوان یک راه حل مناسب جهت امکان دور از شهر می باشد.
فاضلاب ورودی به مخزن، مراحل ته نشینی را طی می کند و به تدریج مواد ته نشین شده و کف غلیظ تجمع یافته در روی سطح فاضلاب ( مواد سبک نظیر چربی، روغن و…. ) نیز مراحلی از تصفیه را تحت شرایط بی هوازی طی می نمایند. ( مکانیسم های فیزیکی و بیولوژیکی تصفیه ) لجن های ته نشین شده در اثر تجزیه به گاز تبدیل شده و در نتیجه از حجم لجن به طور قابل ملاحظه ای کاسته خواهد شد. در پساب مخزنی که به درستی طراحی، بهره برداری و نگهداری شود، مواد معلق و کدورت کمی وجود خواهد داشت.
تولید گاز در مخزن و صعود حباب های گاز، سیر طبیعی ته نشینی را بر هم می زند. برای رفع این مشکل معمولا مخازن را دو انباره می سازند. مواد معلق سبک خروجی از انباره اول با شرایط مساعد تری در محیط آرام انباره دوم ته نشین می شوند. این اقدام به خصوص در مواقعی که حجم لجن زیاد و تجزیه ی بی هوازی سریعا در حال گسترش است، بسیار موثر می باشد. لجن انباره دوم یکنواخت تر و کف تجمع یافته در سطح آن کمتر از انباره اول است. مواد معلق خروجی مخازن دو انباره کمتر از مخازن یک انباره است.

انتخاب محل مخزن سپتیک

در انتخاب محل مخزن سپتیک باید نکات زیر توجه شود:

• محل انتخابی باید سبب ایجاد هیچ گونه آلودگی برای چاه، چشمه یا هر منبع دیگر آب نشود.
• اختلاف ارتفاع سطح آب زیر زمینی محل مخزن از کف گودال حفر شده و یا ترانشه جذب مخصوص دفع پساب، نباید کمتر از ۵/۱ متر باشد.
• محل در معرض سیل یا مکان های باتلاقی نباشد.
• زمین لازم برای دفع پساب مخزن با توجه به ضوابط زیست محیطی پیش بینی شده باشد.
• مخزن سپتیک که در گودالی در داخل زمین قرار می گیرد نباید بیش از ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر در زیر خاک مدفون شود (این مخازن معمولا از بتون و مواد مقاوم و نفوذ ناپذیر ساخته می شود.)